serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Interdyscyplinarnego Seminarium Instytutu Zajonca (Instytut Studiów Społecznych UW). Wystąpienie pt. „Dynamika procesów związanych z tożsamością społeczną a pomaganie uchodźcom wojennym z Ukrainy” wygłosi prof. Małgorzata Kossowska z Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roli dyskutanta gościć będziemy dr. hab. prof. UW Michała Bilewicza.
Seminarium odbędzie się 25 listopada 2022 r. (piątek) w godz. 12.00-13.30 na platformie Zoom – link do spotkania.
Identyfikator spotkania: 978 8006 3568
W razie pytań, prosimy o kontakt z dr Anną Wnuk anna.wnuk@psych.uw.edu.pl.
Poniżej znajduje się abstrakt wystąpienia:
Procesy kształtujące pomaganie vs. niepomaganie uchodźcom wojennym są przedmiotem analiz psychologicznych od wielu lat. Rzadko jednak uwzględnia się w tych pracach podejście wskazujące na rolę tożsamości społecznej. W naszym badaniu skupiliśmy się na ukazaniu jak procesy związane z tożsamością społeczną, tj. prospektywny lęk (przed wrogością Rosji wobec kraju pomagającego), bliskość i grupowe normy pomagania kształtują pomaganie uchodźcom wojennym. Założyliśmy, że czynniki te konstytuują poczucie wspólnego losu i ta wspólność („we-ness”) sprzyja pomaganiu. Spodziewaliśmy się jednak, że wpływ lęku na pomaganie będzie z czasem malał, ale przewidywaliśmy, że postrzegana bliskość i norma pomagania nadal będą przewidywać zbiorowe wysiłki na rzecz pomocy. Aby uchwycić tę dynamikę przeprowadziliśmy czterofalowe badanie panelowe (N = 603; w odstępie dwóch i czterech tygodni w marcu i kwietniu 2022 roku). Kontekstem dla niego był kryzys uchodźczy w Polsce związany z inwazją Rosji na Ukrainę. Uczestników badania pytaliśmy o ich działania pomocowe w ciągu tygodnia poprzedzającego badanie; odpowiadali oni również na pytania dotyczące prospektywnego lęku, bliskości wobec uchodźców z Ukrainy oraz grupowych norm pomagania. Wyniki pokazały, że gotowość do pomocy uchodźcom wojennym maleje wraz z upływem czasu. Zaobserwowaliśmy również, że lęk prospektywny przewiduje pomaganie w pierwszej fali, ale wraz z upływem czasu jego wpływ na pomaganie również maleje. Poczucie bliskości wobec uchodźców i normy wspólnotowe dotyczące pomagania osobno przyczyniają się do utrzymania pomagania, kompensując w ten sposób zmniejszanie się roli lęku. Wyniki badania pokazują znaczenie roli procesów tożsamości społecznej dla pomagania uchodźcom wojennym i mogą być wykorzystane do rozszerzenia i udoskonalenia reakcji na inne, niż ten związany z wojną w Ukrainie, kryzysy humanitarne.
